สรุป
จากที่ท่านได้อ่านเรื่องราวทั้งหมดของ “วิพากษ์ว้าก” เล่มนี้แล้ว ก็เป็นข้อคิดและข้อเสนอของผมที่ต้องการให้คนในสังคมทุกคนที่มีความเกี่ยวข้องกับกิจกรรมรับน้องในประเทศไทยได้นำไปฉุกคิดและปฏิบัติ ซึ่งคิดว่าได้เสนอไว้ชัดเจนแล้ว สรุปกันอย่างสั้นที่สุดว่า “ต้องยุติการว้ากและความรุนแรงทุกรูปแบบในกิจกรรมรับน้องทุกประเภท นำศีลธรรม ความสงบ สันติวิธีเข้ามาใช้”
แม้ว่าหนังสือที่เกี่ยวข้องกับการรับน้องประชุมเชียร์นั้นหายากหรือไม่มีเลยก็เป็นได้ แต่บนเว็บไซต์นั้นมีบทความที่เกี่ยวข้องกับการรับน้องประชุมเชียร์มากมาย รวมทั้งความคิดเห็นของผู้ที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย ซึ่งส่วนใหญ่ไม่เห็นด้วยที่เข้ามาระบายวิพากษ์วิจารณ์ได้อย่างน่าสนใจทีเดียว ดังนั้นการวิพากษ์วิจารณ์การว้ากนั้นไม่ใช่ความคิดเห็นของผมเพียงคนเดียว แต่มีผู้วิพากษ์วิจารณ์บนเว็บไซต์ไว้แล้วมากมาย แต่ไม่ได้มีการนำไปคิดวิเคราะห์ปฏิบัติในวงกว้างเท่าที่ควรนัก คงเป็นเพราะเสียงส่วนมากของผู้ที่เกี่ยวข้องกับการรับน้องยังคงเลือกที่จะ “เห็นด้วย” กับการว้ากอยู่ และยังไม่ทันได้ฉุกคิดถึงข้อเสียที่มีมากมายในการว้ากนี้ ซึ่งส่งผลกระทบต่อระบบสังคมในวงกว้าง โดยเป็นการสนับสนุนความรุนแรง ระบบอุปถัมภ์ เผด็จการ แบ่งชนชั้นที่ล้วนแต่เป็นต้นเหตุของความไม่ยุติธรรม ซึ่งเรียกโดยรวมว่า “อำนาจนิยม” ผลก็คือประเทศไทยของเรายังไม่เป็นประเทศที่พัฒนาแล้วเสียทีไงล่ะครับ
สุดท้ายนี้ ผมหวังว่าท่านผู้อ่านจะเปิดใจและคิดถึงปัญหาในการรับน้องที่ควรนำไปปฏิบัติเพื่อปฏิรูปการรับน้องให้ดีขึ้นเป็นลำดับไป ผมเชื่อว่าท่านทั้งหลายมีความรักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ และเคารพสิทธิเสรีภาพตามระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ถ้าท่านมีสิ่งเหล่านี้ ท่านย่อมเห็นว่าการรับน้องของเรานั้นมีปัญหาที่ต้องแก้ไขกันจริงๆ ขอให้ท่านทั้งหลายที่นำแนวคิดปฏิรูปการรับน้องไปปฏิบัติประสบความสำเร็จ และให้ความสำเร็จนี้ขยายจนครบทุกหนทุกแห่งในประเทศไทย เพื่อความเจริญก้าวหน้าของชาติ เพื่อสิทธิ เสรีภาพ ความเสมอภาคของปวงชนชาวไทยอย่างแท้จริง เพื่อวัฒนธรรมใหม่ที่ดีงามของชาติไทยในฐานะ “สยามเมืองยิ้ม” กลับคืนมา ขอสันติจงมีแก่ทุกท่าน...
คนเก๋าแห่งแผ่นดิน
